چی بلبل فصل بهار شیرین زبونے
چے برنو دوربین سوار هر دم زنی خال
چی گشت ژاندارمری ایگردے من مال
چے شکال تیر خردیی پا به فرارم
مرهم زخمم ختی بیو دیاروم
خدایا عشق و دلداری و کو ره
خداوندا وفادارم ولم که
عزیزم ره یهو غم من دلم که
خدایا نی چه بد کردم و یارم
که ترکم که و نومه و دیارم
خدایا مه عزیزم دل نیاره
که ایطوری و روز مو ایاره
وته دل سیلم ایکنی ای گل ملوسم
الهی تش بگرم وپات بسوسم
چه پاکه سیل کردنت، مثل قند شرینی
قربون او لحظه ای برم که تیم بشینی
چه خشه برف بزنه ره شلشی بو
حونتوعشایری من توگلی بو
توگلی تک بکنه سربردچاله
هیمیل من چالتوهم کتلی بو
چی پازن کوه دنا پاوه فرارم
تیر برنو خردم سیت بیقرارم
تیر برنو خردم جاش ایزنه سوز
نیترم ترکت کنم غمخوار دلسوز
به خدا حیفه که ای باغه غزونش بکنن.....بزنن تش من جونش ،جرَه جو نش بکنن
زرسلطه ی ستم وُ دردِ گرونش بکنن...... آخره ی گا وُ خر و قاشِ حیونش بکنن
حیفُم وی باغه که باهنده منش پر نزنه......عشق ، هر شو دمِ دروازیلش در نزنه
غیره بدبختی و غم هیچ و منش سر نزنه......طول هَف دهس و منش بوهه و مهتر نزنه
بزه کِل تا دلِ ماتم زیه سامون بگره.......گوگِ دل، بال و پری تا دمِ دالون بگره
باغچَی عشقِ تو، بو، لیلی ومجنون بگره.......بَلی و بایُم و باوینه ونو جون بگره
اي رفيق روزگار و مهربونيم كوچني
خش زبون شويل بي همزبونيم كوچن
تا تو بيدي سينه مهموني به غير از گل نداشت
ساز و اوازي به غير از چهچه بلبل نداشت
آسمون او و دريا و دلم همرنگ بي
دي بلال آواز دل بي دل خشي آهنگ بي
بيد مجنون دهس سينه ي چشمه ايز تا سحر
مرغ عشقم شووشوتا پشت مالت ايزه پر
تا تو بيدي هر شكالي بي دلم خو ايگره
هر پسين كهله ي تيم گل بچه آهو ايگره
تا تو بيدي ايل كوگ و پازن و كهره شكال
بي صداي ساز و نغاره كاره ايزن دور مال
بو خش سوزه و باوينه و نحنا و چويل
زن و زن خواس دو طيفه كل و گال ايل ايل
تا تو بيدي تيغ عشق يوسف شيرين زبون
باز هم بنجه ي زليخا ن ايبري تا استخون
باز هم مجنون وري گل اسم ليلي ن اينوشت
باز هم ليلي و نازش جون مجنون ايبرش
تا تو بيدي هيچ تهمت بر سياوش ني نشهس
هيچ تيري مث تير عشق آرش ني نشهس
تا تو بيدي پهلوني مث بيژن بي گنه
بي دوتا چشم منيژه صد چراغ ايبرد و چه
تا تو رفتي مهربوني بارش بهس و گذشت
كاسه بهره عاشقي افتاس و اشكهس و گذشت
همنشين دل گل ابي واي اي بخت خراب
كو بهار و كو جوني كو دل خش كو شراب
ایل احساسم وَبـــــاره بی قـرارُم تا بیی
بای صبح آوه پَیومِـت خــُو نیـارُم تـا بیی
دشت جونم سی عزیزم گل بکارم تا بیی
بین گـُلـَل چـی گلی هم رنگ خـارم تـا بیی
ای مو قربون قرارت بی قـرارم تا بیی
چی قراول پشت بـرج انتظـارم تا بیی
چینی احساسم اشکـَس بی قرارم تا بیی
مثل مجنون دل وَ لیلات ایسـپارم تا بیی
دله بردن ، ایل لیلی خـو نیارم تا بیی
روح مجنون اینـِشینه سـر مـزارم تا بیی
صد صیاد غم نشهسه من کشارم تا بیی
دَ نیا آهــو سراغ چشمه سارم تا بیی
اسب احساسم سرر داشت سوارم تا بیی
دَس وزندی شُستِمه بی کسب کارم تا بیی
چی بهونی بی خلال بی مال بـارم تا بیی
نیمه جــونـم مثل مشـک دَم ملارم تـا بیی.
................................................
غزل سي مو د نيگي تابسوزم.
سراغي نيگري وي حال وروزم.
تونوني غم غريبي کرده زارم.
زموني بي وفاکه تهلخوارم.
آری از پشت کوه آمده ام چه میدانستم اینور کوه باید برای ثروت حرام خورد برای عشق خیانت کرد برای خوب دیده شدن دیگری را بد نشان داد برای به عرش رسیدن دیگری را به فرش کشاند.وقتی هم با تمام سادگی دلیلش را میپرسم میگویند: از پشت کوه آمده. ترجیح میدهم به پشت کوه برگردم. و تنها دغدغه ام سالم برگرداندن گوسفندان از دست گرگها باشد تا اینکه اینور کوه باشم و گرگ.