من نگاه تو را شعر میکنم

من نگاه تو را شعر می کنم و تو

شعر مرا نگاه می کنی

بازی عجیبی ست

شعر نگاه تو

روی قافیه های دلم می نشیند

و زبانم

این دیوانگی را می سراید

تو را به این نگاه عاشقانه قسم

به این تپش پر اضطراب که بر جانم می کوبد

به این امید که در قلبم جوانه می زند

تو را به تمامی عشق قسم

شعر چشمانت را از من مگیر

من با نگاه تو شاعر شدم

شعر نو

      بیا امشـب به من محرم شو ای اشک                 بیا امــشب تو هم باغــم شــو ای اشک   

      بیابنـــــــگر دلــــم تنـــها شـــده بـــــاز                  بیـا قلـــب مــرا همـــ-ـدم شـــو ای اشـک

      رها کـن میـــل مانـدن در دو چشــمـم                   تــو جـــاری بـــرزخ زردم شــــو ای اشـک 

      بـــیا آرام مـــــــن در بــــــی قـــــــراری                   تسلــی بخـش من هر دم شـو ای اشک  

      بیــا بغـــض سـکـــوت سیــنه بشــکن                  به چشم خشک من شبنم شوای اشک

      دلـــــــم مجـــــروح درد غــــربت تـــــــو                   بــه روی زخــم دل مرحــم شــو ای اشک 

      دلــــم از درد هـــــجران نالـــد امـــشب                 بیــــا درمـــــان بــر دردم شــــــو ای اشک

      مــن آن گـــلبـوته ی خشــک کویــــرم                  بیــــا بر روی مـن شبنـــم شــو ای اشـک